بررسی میزان و علل مرگ و میر پری ناتال در بیمارستان های استان یزد در سال ۱۳۹۱

مقدمه: میزان مرگ و میر پری ناتال از شاخص های مهم سلامتی یک جامعه محسوب می شود که به منظور حفظ و ارتقاء سطح سلامت نوزادان به عنوان یک گروه آسیب پذیر بهتر است عوامل موثر بر آن شناسایی و راهکارهای متناسب طراحی شود. هدف از این تحقیق بررسی علل مرگ و میر پری ناتال بر اساس موارد ثبت شده در پرونده نوزادان در بیمارستان های استان یزد می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی با استفاده از داده های موجود در پرونده ها انجام شد. جامعه مورد بررسی شامل نوزادانی بود که در طول سال 91 در 15 مراکز درمانی استان یزد فوت شده به دنیا آمده یا از هفته 22 بارداری به بعد زنده به دنیا آمده و طی 29 روز بعد از تولد فوت شدند. علل مرگ، طبق نظر پزشک معالج از پرونده استخراج گردید. نتایج: 390 مورد مرگ پری ناتال در سال 1391 در بیمارستان های استان یزد ثبت گردیده که با توجه به تعداد موالید زنده 27780 مورد در سال مذکور، میزان مرگ و میر پری ناتال 14 در 1000 تولد زنده می باشد. شایع ترین علل مرگ های پری ناتال ثبت شده بر اساس علل ثبت شده جنینی، سندروم دیسترس تنفسی 05/42 درصد، علل ثبت شده مادری، زایمان دیررس 7/22 درصد و در علل ثبت شده جفتی، دکولمان به میزان 6/4 درصد بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد مهم ترین عامل پیشگیری کننده از مرگ های پری ناتال، تاکید بر مراقبت های دوره پری ناتال، شناسایی و پیگیری مادران پرخطر و وجود بخش های مراقبت ویژه نوزادان می باشد.